Kilitleme Plakası Serisi - Distal Tibial Sıkıştırma Kilitleme Kemik Plakası

Kilitleme Plakası Serisi - Distal Tibial Sıkıştırma Kilitleme Kemik Plakası

            Distal tibial pilon kırıkları nadirdir, ayak bileği çevresindeki kırıkların% 10'undan daha azını oluşturur. Distal tibiadaki yumuşak dokular, kırılma tedavisinin zorluğunu artıran yetersiz yumuşak doku kapsamına karşı zayıf toleransa sahiptir. Pilon kırıkları komşu, eklem yüzeyinin yer değiştirmesi ve yumuşak doku yaralanmaları ile bilinir. Ortak uyum ve uzuv hizalamasındaki değişiklikler nedeniyle, çoğu kırık cerrahi fiksasyon gerektirir. Kesin cerrahi tedavi, spesifik kırık tiplerine, yumuşak doku yaralanmalarına ve hastalara göre uyarlanmalıdır. Cerrahi tedavinin uygun zamanlaması başarının anahtarıdır.

     

            Yaralanma mekanizmaları

Yüksek enerji yaralanmaları: yükseklik, kayak, araba kazaları vb.

Şiddet yönü: eksenel sıkıştırma; Dönme kesme kuvveti; Varus kesme kuvveti; Valgus kesme kuvveti.

Varus kuvveti şiddeti:   Daha ciddi travma ve yüksek enerji yaralanmaları ile gençlerde daha yaygın. Kırık çizgisi sagital düzlemdedir ve fibula genellikle sağlamdır.

Valgus kuvvet şiddeti:   daha az şiddetli travma ve düşük enerji yaralanmaları ile yaşlılarda daha yaygındır. Kırık çizgisi koronal düzlemdedir ve genellikle bir fibüler kırık ile ilişkilidir.

Görüntüleme sınavları

            Rutin standart ön -arka, lateral ve mortise görünümü x - ayak bileğinin ışınları alınır. Tibia'nın tam uzunlukta X - ışını yukarıdaki hizalamayı ve diz eklemini gösterebilir. Daha karmaşık kırıkları olan bazı hastalar için, kırılma rekonstrüksiyonu için bir referans sağlamak ve mevcut anatomik veya konjenital varyasyonları tespit etmek için kontralateral uzuv ışınları alınır.

            Yaralanma mekanizması, X - ışınları üzerindeki fibüler kırık tipinden tahmin edilebilir ve sıkıştırıcı şiddet (valgus deformitesi), gerilme şiddeti (varus), eksenel yükleme (sağlam fibula) olarak sınıflandırılır. Fibula bozulmamışsa, genellikle şiddetli kısmi bir intra - eklem (Tip B) yaralanmasıdır. Eksenel yükleme yaralanmaları çok fazla yer değiştirmeye neden olmaz, ancak distal tibia üzerinde büyük miktarda eksenel yükleme ile sonuçlanır, çoklu küçük eklem yüzey fragmanları ve eklem kıkırdak sıkışmasına ikincil zayıf prognoz. Kırık fragmanının yer değiştirmesinin yönü, Talar yer değiştirme tipini (genellikle ön yer değiştirme) gösteren lateral X - ışından tahmin edilebilir.

            İki - boyutlu ve üç boyutlu BT rekonstrüksiyonu esastır. Kırılma komutu derecesi, kemik fragmanlarının konumu ve sayısı ve yer değiştirme yönü gibi bilgiler sağlayabilirler.

Sınıflandırma

Cerrahi olmayan tedavi

            Distal tibial pilon kırıkları için cerrahi olmayan tedavi nadirdir. Endikasyonlar minimal yer değiştirmiş kırık tipleri ve cerrahi tedavi riskini artıran komorbiditeleri olan hastalardır. Ekstra - genel tibial hizalamada minimal değişikliklere sahip eklem kırıkları, ameliyat olmadan alçı immobilizasyonu ile de tedavi edilebilir. Başlangıçta şişlik azalana kadar bir atel kullanılır ve ardından bir alçı dökümü uygulanır. Tibial veya eklem yüzey hizalamasında ciddi değişiklikler, uzuv hizalaması ve stabilite ile ilgili sorunlara yol açabilir. Ortak uyum ve ekstremite hizalamasını sağlamak için sürekli X - ışın muayeneleri gereklidir.

            Seçici intra - eklem kırıkları da cerrahi olarak muamele edilebilir. 2 mm'den daha az kırılma yer değiştirmesi ve 3 mm'den az adım kapalı olan eklem kırıkları için, düşük fonksiyonel gereksinimleri olan hastalar için cerrahi olmayan tedavi düşünülebilir.

Cerrahi endikasyonlar

Cerrahi zamanlama

            (1) Acil tedavi: çıkıkların azaltılması ve sabitlenmesi; Açık kırıklar; İlişkili vasküler yaralanmalar; Bölme sendromu.

            (2) İlk - aşama (uzuv uzunluğunun ve hizalamanın restorasyonu): kalkaneal çekiş; Harici fiksasyon; Fibüler kırıkların azaltılması ve iç sabitlenmesi, sınırlı açık azaltma ve arka tibial malleolar kırıkların iç sabitleme; Trombüs önleme.

            (3) İkinci - Aşama: Yaklaşık 10-14 gün sonra, tibial kırığın açık indirimi ve iç sabitleme.

            (4) İkinci evre cerrahi için yumuşak doku koşulları: cerrahi bölgede hematomun emilimi, kırık kabarcıları üzerinde epidermal rejenerasyon, enfeksiyon olmadan açık kırıkların yarasının iyileşmesi, yumuşak doku ödemi çökmesi ve cildin kırışması.

Cerrahi Yaklaşımlar

            (1) Kırık çizgisinin maruz kalmasını en üst düzeye çıkarın.

            (2) Tüm kırıkları en az cerrahi yaklaşımlarla çözün.

            (3) Yumuşak doku koşullarına sahip olan alanlardan kaçının.

            (4) Yaralanma mekanizmasını düşünün.

            (5) Plaka yerleştirme konumunu düşünün.

•                     Varus deformitesine sahip kırıklar için bir medial plaka plakası seçilir ve anteromedial bir yaklaşım kullanılır.

•                     Valgus deformitesine sahip kırıklar için bir lateral plaka seçilir ve anterolateral bir yaklaşım kullanılır.

•                     İki insizyon arasındaki mesafe en az 5 - 7 cm olmalıdır.

CZMeditech Ürünleri