Amerika'da Top10 Üreticiler: Distal Humerus Kilitleme Plakaları (Mayıs 2025)

Distal humerusun anatomisi

Distal humerus, medial kolona ve lateral kolona ayrılır.

Medial sütun

Medial kolon, humerusun metafizinin medial kısmını, medial epikondil ve humerus trokleası dahil medial kondil içerir.

Yanal sütun

Yanal kolon, humerusun metafizinin, lateral epikondilin ve humerusun kapitulumu da dahil olmak üzere lateral kondilin yan kısmını içerir.

Coronoid Fossa ve Olecranon Fossa

İki sütun arasında ön koronoid fossa ve posterior olecranon fossa bulunur.

Distal humerus kırıklarında yaralanma mekanizması

Distal humerus, medial kolona ve lateral kolona ayrılır.

Distal humerus neden kırıklara eğilimlidir?

Dirsek ekleminin önemli bir parçası olarak, distal humerus kırıkları genellikle 'doğrudan travma ' (dirsek üzerine düşme gibi) veya 'dolaylı travma ' (bükme veya atma eylemleri gibi) ile sonuçlanır.

- Kas Çekme Kuvvetler Sütunu

Medial kolon, humerusun metafizinin medial kısmını, medial epikondil ve humerus trokleası dahil medial kondil içerir. · İç rotator kaslarının güçlü kasılması · Dirsek fleksör kaslarının güçlü kasılması

- Yüksek enerjili travma

Trafik kazaları veya yükseklikten düşme gibi dış kuvvetler, komünize kırıklara neden olabilir veya eklem yüzeyini içerebilir.

Coronoid Fossa ve Olecranon Fossa

· Trafik Kazaları · Yükseklikten düşer

AO sınıflandırması: cerrahi kararlara rehberlik etmek için doğru yazma

AO sınıflandırma sistemine göre, distal humerus kırıkları, tedavi stratejilerinin seçimini doğrudan etkileyen aşağıdaki gibi kategorize edilir:

Tip A: Eklem Eklemi Kırıklar

- A1: Basit kırık, eklem tutulumu yok. - A2/A3: Etkilenen veya yerinden edilmiş metafiz kırıntıları, açısal deformiteler için gerekli dikkat.

Tip B: kısmi eklem kırıkları

Kırık çizgisi, eklem yüzeyini içerir, ancak tam bir ayrım olmadan; Ortak uyumunu geri kazanmak için anatomik indirgeme gereklidir.

Tip C: Tam eklem kırıkları

- C1/C2: Metafiz tutulumu olan basit eklem içi kırıklar. - C3: Ortamlar arası kırıklar, tedavi edilmesi en zor; Travma sonrası artrit riskini azaltmak için stabil fiksasyon gereklidir ..

Sınıflandırmanın önemi:

AO sınıflandırması, kırığın şiddetini açıklığa kavuşturur ve hem sabitleme mukavemetini hem de biyolojik dengeyi sağlamak için plaka seçimi (örn., Tek ve çift plakalar, kilitleme vidası tasarımları) için rehberlik sağlar.

Cerrahi Tedavi: Plaka fiksasyonunun temel avantajları

Tedavi İlkeleri:

AO felsefesini takiben: 'anatomik azaltma, kararlı fiksasyon ve erken fonksiyonel egzersiz. '

Yüksek enerjili travma

Trafik kazaları veya yükseklikten düşme gibi dış kuvvetler, komünize kırıklara neden olabilir veya eklem yüzeyini içerebilir.

Tedavi ilkeleri

• Anatomik azaltma

• Kararlı sabitleme

• Erken fonksiyonel egzersiz

Cerrahi endikasyonlar

• Eklem yer değiştirme> 2mm

• Açık kırıklar

• Kombine nörovasküler yaralanma

• Muhafazakar tedavinin başarısızlığı

Plaka fiksasyon stratejisi

• Çift plaka tekniği

C tipi kırıklar için uygundur. Hem medial (örn., Anatomik kilitleme plakası) hem de lateral (örneğin paralel plaka) taraflarından fiksasyon 3D stabilite sağlar ve postoperatif dönme deformitesi riskini azaltır.

• Tek plaka tekniği

Tip A ve kısmi Tip B kırıkları için kullanılır. Distal humerus anatomisine uygun önceden kontoured plakalar yumuşak doku diseksiyonunu en aza indirir.

• Minimal invaziv yaklaşım

Enfeksiyon riskini azaltmak ve periosteal kan kaynağını korumak için perkütan vida yerleşimi ile birlikte.

Plaka fiksasyonunun klinik değeri

Biyomekanik avantaj

Kilitleme plakaları, özellikle osteoporotik hastalar için yararlı olan açısal stabilite sağlar.

Fonksiyonel Kurtarma Garantisi

Anatomik indirgeme, dirsek eklem hareketliliğini en büyük ölçüde korur ve sendika veya malunyon gibi komplikasyonları azaltır.

Özelleştirilmiş tasarım

Spesifik kırık tipleri için şekillendirilmiş plakalar (örn. Intercondylar sırt destek plakaları) kuvvet iletimini optimize eder ve kemik iyileşmesini hızlandırır.

Distal humerusun anatomisi

Distal humerus, medial kolona ve lateral kolona ayrılır.

Medial sütun

Medial kolon, humerusun metafizinin medial kısmını, medial epikondil ve humerus trokleası dahil medial kondil içerir.

Yanal sütun

Yanal kolon, humerusun metafizinin, lateral epikondilin ve humerusun kapitulumu da dahil olmak üzere lateral kondilin yan kısmını içerir.

Coronoid Fossa ve Olecranon Fossa

İki sütun arasında ön koronoid fossa ve posterior olecranon fossa bulunur.

Distal humerusun anatomisi

Distal humerus, medial kolona ve lateral kolona ayrılır.

Medial sütun

Medial kolon, humerusun metafizinin medial kısmını, medial epikondil ve humerus trokleası dahil medial kondil içerir.

Yanal sütun

Yanal kolon, humerusun metafizinin, lateral epikondilin ve humerusun kapitulumu da dahil olmak üzere lateral kondilin yan kısmını içerir.

Coronoid Fossa ve Olecranon Fossa

İki sütun arasında ön koronoid fossa ve posterior olecranon fossa bulunur.