نام سازهای پیشرفته ناخن در استخوان درشت نی 2025 6 نوآوری برتر

1. برش مورب

برش مورب قدامی در انتهای پروگزیمال مانع از تحریک رباط پاتلار می شود.

2. طراحی قفل پیشرفته

طراحی قفل پروگزیمال پیشرفته ثبات مورد نظر را برای قطعه پروگزیمال افزایش می دهد.

3. قفل مورب دیستال

گزینه قفل مورب دیستال برای جلوگیری از آسیب بافت نرم و افزایش پایداری قطعه دیستال.

4. پیچ دو رشته

پیچ قفل شده با موضوع دو سرب برای درج آسانتر طراحی شده است.

مکانیزم قفل

طراحی قفل برای تثبیت قوی تر ، جابجایی قطعه بعد از عمل را کاهش دهید.

پشتیبانی چند امتیازی

چند نقطه تثبیت پایداری زاویه ای و پشتیبانی پایدار از پالت تیبیال را فراهم می کند.

مراحل فشرده سازی

این دستگاه دارای یک عملکرد سازگار سازگار است ، با تغییرات مورفولوژیکی خود که در تصاویر تحت شرایط قبل از فشرده سازی (حالت شل) و پس از فشار (کاملاً مناسب) نشان داده شده است.

تثبیت مجاورت- دور

روش تثبیت چندگانه از پروگزیمال و دیستال ، شکستگی های نهایی پروگزیمال و دیستال را نشان می دهد.

طراحی تخت برای درج آسان

انتهای دیستال ناخن اصلی دارای طراحی مسطح است و درج آسان در حفره مدولاری تسهیل می کند.

پیچ های قفل زاویه ای

دو پیچ قفل زاویه ای در انتهای پروگزیمال از چرخش و جابجایی بخش شکستگی جلوگیری می کند.

انحنای تشریحی

یک انحنای خاص آناتومیکی تضمین می کند که ناخن اصلی بهینه در حفره مدولاری قرار می گیرد.

تقاطع پیچ های قفل زاویه

سه پیچ قفل کننده زاویه در انتهای دیستال پشتیبانی و تثبیت مؤثر را فراهم می کند.

تطبیق پذیری:

مناسب برای بیشتر شکستگی های شافت تیبیال (میانی و برخی از شکستگی های دیستال/پروگزیمال) ، در حالی که انواع دیگر (به عنوان مثال ، DTN یا ناخن متخصص) برای مناطق آناتومیک خاص یا شکستگی های پیچیده طراحی شده اند.

تکنیک جراحی بالغ:

رویکرد استاندارد (parapatellar یا transpatellar) از یک روش تثبیت شده با منحنی یادگیری پایین تر پیروی می کند ، در حالی که رویکردهای تخصصی (به عنوان مثال ، suprapatellar) نیاز به آموزش فنی اضافی دارند.

مقرون به صرفه بودن:

در مقایسه با ناخن های تخصصی مانند ناخن متخصص یا DTN ، ناخن های داخلی داخل بدن به طور معمول مقرون به صرفه تر هستند و آنها را برای موارد معمول مناسب می کند.

سازگاری گسترده کاشت:

سازگار با ابزار دقیق جهانی (به عنوان مثال ، پیچ های قفل ، دستگاه های هدفمند) ، در حالی که ناخن های تخصصی (به عنوان مثال ، ناخن متخصص با سیستم های قفل چند جهته) ممکن است به ابزارهای اختصاصی احتیاج داشته باشد.

1. آماده سازی قبل از عمل

ارزیابی تصویربرداری: اشعه X/CT قبل از عمل برای تأیید نوع شکستگی ، قطر کانال مدولاری و طول ، با اندازه گیری استخوان درشت نی مقابل به عنوان مرجع.

موقعیت یابی: موقعیت خوابیده به پشت با خم شدن زانو 90 درجه -120 درجه و افزودنی کمی باسن (برای کاهش تنش تاندون پاتلار). یک قاب رادیولوژیکی مثلثی ممکن است از FOSSA پوپلیتئال برای کشش پشتیبانی کند.

Draping استریل: عقیم سازی استاندارد اندام و پارچه ، اطمینان از تحرک C-Arm.

2. کاهش شکستگی

تکنیک های کاهش بسته

کشش دستی: دستیار از کشش طولی استفاده می کند در حالی که جراح برای تنظیم تراز (طول ، چرخش ، زاویه) ، تاج تیبیال و سطح آنترومدیال را لمس می کند.

با کمک ابزار:

• تکنیک جوی استیک: پیچ های Schanz برای کاهش اهرم در قطعات پروگزیمال/دیستال قرار می گیرند.

• گیره از راه پوست: کاهش چشمگیر فورسپس برای شکستگی های مورب/مارپیچ.

• حواس پرتی: حواس پرتی بزرگ به صورت کروئنی (پیچ شانز پروگزیمال به موازات فلات تیبیال ، پین دیستال در تالوس یا استخوان درشت نی) قرار می گیرد تا طول آن را حفظ کند.

3. محلی سازی نقطه ورود

نقاط دیدنی:

• نقطه ورود 1cm دیستال تا لبه فلات تیبیال قدامی ، با محور مدولاری تراز شده است.

• تأیید فلوروسکوپی: نمای AP با تاج تیبیال ، نمای جانبی موازی محور تیبیال است.

ابزارهای افتتاحیه:

• مته کنسول شده بیش از راهنما (با آستین محافظ) یا حیاط جامد خمیده.

• ریمرهای دستی (6-8 میلی متر) برای شکستگی های قدیمی با انسداد کانال.

4. درج راهنما و تغییر مجدد

محل قرارگیری راهنما: راهنمای توپ را خم می کند 10-15 میلی متر در نوک برای عبور از شکستگی. تأیید فلوروسکوپی در اسکار فیزیکی دیستال (مرکز مچ پا).

پروتکل مجدد:

• ریمرهای انعطاف پذیر از 8 میلی متر شروع می شوند و 0.5 میلی متر را تا زمان قشر 'پچ پچ' (به طور معمول 1-1.5 میلی متر> قطر ناخن) افزایش می دهند.

• توجه: ترک متناوب زباله ها را پاک می کند. از نکروز حرارتی خودداری کنید.

5 درج ناخن

تعیین طول:

• اندازه گیری حین عمل: روش همپوشانی راهنما یا خط کش فلوروسکوپی (نقطه ورود به مفصل مچ پا).

• اطمینان حاصل کنید که نوک ناخن بدون برآمدگی پروگزیمال به زخم فیزیکی می رسد.

تکنیک درج:

• دستاورد دست بیش از راهنما ؛ در صورت بروز مقاومت ، کاهش را تنظیم کنید.

• کاهش در طول عبور برای شکستگی های دیستال.

6. تثبیت پیچ در هم تنیده

استراتژی توالی

• شکستگی های پایدار طول: قفل پروگزیمال اول (پیچ تک اجازه دینام سازی را می دهد).

• شکستگی های غیرقانونی/کم نظیر: قفل دیستال ابتدا به دنبال 'backslap ' برای فشرده سازی.

قفل مجاورت

• ≥ 2 پیچ از طریق دستگاه هدف (چند جهته برای شکستگی های پروگزیمال).

قفل دیستال

• تکنیک فلوروسکوپی: پرتو مرکزی عمود بر سوراخ های پیچ ( 'دایره کامل') ، حفاری از راه پوست.

• پیچ های 2 برای شکستگی های دیستال (ممکن است جهت گیری های AP/مورب را ترکیب کنند).

7. روشهای نهایی

درپوش پایان: درج اختیاری (از رشد استخوانی جلوگیری می کند) ، بدون هیچگونه برآمدگی مشترک اطمینان حاصل کنید.

بسته شدن زخم: ترمیم تاندون پاتلار لایه ای با بخیه های زیر جلدی.

8. مدیریت بعد از عمل

توانبخشی زودرس:

• ارتفاع اندام ؛ نظارت بر سندرم محفظه در طی 24 ساعت.

• بسیج مفصل فعال (پمپ های مچ پا ، خم شدن زانو) را در غلاف 1-2 شروع کنید.

پروتکل تحمل وزن:

• تحمل وزن جزئی به مدت 6 هفته (در هر ثبات تنظیم شده) ، در صورت ظاهر شدن کالوس ، به صورت کامل پیشرفت می کند.

پیگیری: ارزیابی بالینی/رادیولوژی در 2 ، 6 و 12 هفته.