پیچ های استخوانی انواع تخصصی پیچ های مورد استفاده در جراحی های ارتوپدی برای تثبیت استخوان ها در کنار هم هستند. آنها به طور معمول از فولاد ضد زنگ یا تیتانیوم ساخته شده اند و بسته به کاربرد خاص جراحی ، در اندازه ها و شکل های مختلفی قرار دارند.
پیچ های استخوان در طیف گسترده ای از روش ها مانند ترمیم شکستگی ، همجوشی ستون فقرات ، تعویض مفاصل و پوکی استخوان استفاده می شود. آنها به گونه ای طراحی شده اند که تثبیت داخلی سفت و سخت و ترویج بهبودی استخوان را فراهم می کنند. پیچ های استخوانی می توانند به خودی خود یا غیر خودپردازی باشند و می توانند به صورت دستی یا با استفاده از ابزارهای قدرت درج شوند.
انتخاب پیچ استخوان به چندین عامل مانند اندازه و شکل استخوان ، نوع شکستگی و ترجیح جراح بستگی دارد.
پیچ های مورد استفاده در استخوان به طور معمول از فلز ساخته شده است ، مانند فولاد ضد زنگ یا تیتانیوم. نوع پیچ مورد استفاده بستگی به برنامه خاص و اولویت جراح دارد. انواع متداول پیچ های استخوانی شامل پیچ های قشر مغز ، پیچ های لغو و پیچ های کنسول شده است. از پیچ های قشر مغز برای استخوان متراکم ، مانند در شافت استخوان های بلند استفاده می شود ، در حالی که از پیچ های لغو در استخوان نرم تر استفاده می شود ، مانند انتهای استخوان های بلند و در مهره ها. پیچ های کنفرانس دارای هسته توخالی هستند که به آنها امکان می دهد از طریق سیم راهنما وارد شوند ، که می تواند در موقعیت های خاص مفید باشد.
چندین نوع پیچ استخوان در جراحی های ارتوپدی استفاده می شود ، از جمله:
پیچ های قشر مغز: از اینها برای تثبیت استخوان قشر مغز ، لایه بیرونی سخت استخوان استفاده می شود. آنها دارای یک شافت جزئی و یک انتها هستند.
پیچ های Cancellous: این پیچ ها برای تثبیت استخوان cancellous ، لایه داخلی نرم تر استخوان طراحی شده اند. آنها یک شافت کاملاً نخ و انتهای صاف دارند.
پیچ های کنفرانس: این پیچ ها دارای یک مرکز توخالی هستند که به یک سیم راهنما یا سایر ابزارها اجازه می دهد تا از طریق آنها عبور کنند. آنها در جراحی های حداقل تهاجمی استفاده می شوند.
پیچ های بدون سر: این پیچ ها سر ندارند و به گونه ای طراحی شده اند که در استخوان قرار بگیرند. از آنها در مناطقی استفاده می شود که یک سر پیچ در حرکت مشترک اختلال ایجاد می کند.
پیچ های قفل: این پیچ ها دارای یک سر پیچیده هستند که به داخل صفحه قفل می شود و یک سازه با زاویه ثابت ایجاد می کند. آنها در الگوهای شکستگی ناپایدار یا در استخوان پوکی استخوان استفاده می شوند.
پیچ های خود ضربه زدن: این پیچ ها به گونه ای طراحی شده اند که موضوعات خود را به عنوان درج در استخوان وارد می کنند. آنها معمولاً در جراحی های ارتوپدی مورد استفاده قرار می گیرند.
پیچ های خود حفاری: این پیچ ها دارای یک مته مته به انتها هستند که به آنها امکان می دهد سوراخ خلبان خود را همانطور که در استخوان وارد می شوند ، حفاری کنند.
انتخاب نوع پیچ بستگی به محل ثابت شدن استخوان ، نوع استخوان ، الگوی شکستگی و ترجیح جراح دارد.
بسته به نوع جراحی و وضعیت بیمار ، پیچ های استخوان می توانند دائمی یا موقت باشند. در بعضی موارد ، پیچ ها دائمی هستند و به گونه ای طراحی شده اند که برای بقیه عمر بیمار بدون ایجاد مشکلی در استخوان باقی بماند.
در موارد دیگر ، مانند زمانی که از پیچ ها برای ترمیم شکستگی یا همجوشی ستون فقرات استفاده می شود ، ممکن است پس از بهبودی استخوان یا فیوژن از بین برود. تصمیم در مورد حذف پیچ ها به عواملی مانند سن بیمار ، وضعیت سلامتی و نوع عمل جراحی بستگی دارد.
بیشتر پیچ های استخوانی مورد استفاده در جراحی ارتوپدی مدرن از موادی مانند تیتانیوم یا فولاد ضد زنگ ساخته شده اند که در برابر زنگ زدگی بسیار مقاوم هستند.
با این حال ، با گذشت زمان ، این احتمال وجود دارد که پیچ ها ممکن است فاسد یا تخریب شوند ، به ویژه اگر در معرض مایعات بدن یا سایر مواد باشد که می تواند باعث خوردگی شود. این گاهی اوقات می تواند منجر به عوارضی مانند عفونت یا شل شدن پیچ شود.
برای بیماران مهم است که از دستورالعمل های جراح خود برای مراقبت و نظارت بر کاشت خود پیروی کنند تا خطر عوارض به حداقل برسد.
هنگامی که پیچ ها از استخوان خارج می شوند ، سوراخ هایی که برای درج پیچ ها حفر شده اند ممکن است برای مدت زمانی باز باقی بمانند ، تا زمانی که استخوان فرصتی برای پر کردن شکاف ها و بهبودی کامل داشته باشد.
در بعضی موارد ، برداشتن پیچ ها ممکن است برای مدت زمان کوتاهی باعث ناراحتی یا درد شود زیرا بدن تنظیم می شود و روند بهبودی ادامه می یابد.
با این حال ، به طور کلی ، حذف پیچ ها از استخوان ها یک روش نسبتاً ساده و کم خطر است و بیشتر بیماران قادر به از سرگیری فعالیت های طبیعی در طی چند روز تا یک هفته پس از عمل هستند.
این مهم است که از توصیه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد مراقبت های بعد از عمل و هرگونه محدودیت در فعالیت بدنی یا سایر رفتارها در طی فرایند بهبودی پیروی کنید.