Producenci Top10 w Ameryce: dystalne płytki blokujące kości ramienne (maj 2025)

Anatomia dystalnej kości ramiennej

Dystalna kości ramienna jest podzielona na kolumnę przyśrodkową i kolumnę boczną.

Kolumna przyśrodkowa

Kolumna przyśrodkowa obejmuje przyśrodkową część metafizy kości ramiennej, środkowy epicondyle i przyśrodkową kłykcie, w tym kręgosłup kości ramiennej.

Kolumna boczna

Kolumna boczna zawiera boczną część metafizy kości ramiennej, boczny epicondyle i boczny kłykcie, w tym kapitula kości ramiennej.

Fossa koronoidów i fossa

Między dwiema kolumnami znajdują się przednia dolca koronoidowy i tylny fossa olecranon.

Mechanizm uszkodzenia w dystalnych złamaniach kości ramiennej

Dystalna kości ramienna jest podzielona na kolumnę przyśrodkową i kolumnę boczną.

Dlaczego dystalna kość ramienna jest skłonna do złamań?

Jako kluczowa część stawu łokciowego, dystalne złamania kości ramiennej często wynikają z „bezpośrednią traumę ” (takie jak upadający lądowanie na łokciu) lub „pośrednie uraz ” (takie jak skręcanie lub rzucanie działań).

- Kolumna siły ciągnięcia mięśni

Kolumna przyśrodkowa obejmuje przyśrodkową część metafizy kości ramiennej, środkowy epicondyle i przyśrodkową kłykcie, w tym kręgosłup kości ramiennej. · Silny skurcz wewnętrznych mięśni rotatora · Silny skurcz mięśni zginaczy łokcia

- Trauma o wysokiej energii

Siły zewnętrzne, takie jak wypadki drogowe lub upadki z wysokości, mogą powodować powadne złamania lub obejmować powierzchnię stawową.

Fossa koronoidów i fossa

· Wypadki drogowe · spada z wysokości

Klasyfikacja AO: dokładne pisanie w celu prowadzenia decyzji chirurgicznych

Zgodnie z systemem klasyfikacji AO dystalne złamania kości ramiennej są klasyfikowane w następujący sposób, bezpośrednio wpływając na wybór strategii leczenia:

Typ A: złamania pozakawowe

- A1: Proste złamanie, bez zaangażowania stawowego. - A2/A3: Wpływowe lub przesunięte złamania metafizyczne, uwaga potrzebna do deformacji kątowych.

Typ B: Częściowe złamania stawowe

Linia złamania obejmuje powierzchnię stawową, ale bez całkowitego separacji; Konieczna jest anatomiczna redukcja, aby przywrócić wspólną zgodność.

Typ C: Pełne złamania stawowe

- C1/C2: Proste złamania wewnątrz wydziałowe z zaangażowaniem metafizycznym. - C3: Środkowe złamania śród elementarne, najtrudniejsze do leczenia; Potrzebna jest stabilna fiksacja, aby zmniejszyć ryzyko pourazowego zapalenia stawów .. Loc

Znaczenie klasyfikacji:

Klasyfikacja AO wyjaśnia nasilenie złamania i zapewnia wskazówki dotyczące wyboru płytek (np. Pojedyncze vs. podwójne płyty, projekty śrub blokujących), aby zapewnić zarówno siłę utrwalania, jak i równowagę biologiczną.

Leczenie chirurgiczne: podstawowe zalety utrwalenia płyty

Zasady leczenia:

Zgodnie z filozofią AO: „Redukcja anatomiczna, stabilna fiksacja i wczesne ćwiczenia funkcjonalne. ”

Trauma wysokoenergetyczna

Siły zewnętrzne, takie jak wypadki drogowe lub upadki z wysokości, mogą powodować powadne złamania lub obejmować powierzchnię stawową.

Zasady leczenia

• Redukcja anatomiczna

• Stabilna fiksacja

• Wczesne ćwiczenia funkcjonalne

Wskazania chirurgiczne

• Przemieszczenie stawowe> 2 mm

• Otwarte złamania

• Połączone uszkodzenie nerwowo -naczyniowe

• Niepowodzenie konserwatywnego leczenia

Strategia utrwalania płyt

• Technika podwójnej płyty

Nadaje się do złamań typu C. Połączenie zarówno przyśrodkowego (np. Anatomicznej płytki blokującej), jak i bocznej (np. Płytki równoległej) zapewnia stabilność 3D i zmniejsza ryzyko pooperacyjnej deformacji obrotowej.

• Technika pojedynczej płyty

Używane do złamań typu A i częściowych typu B. Płytki wstępnie zakłócone zgodne z dystalną anatomią kości ramiennej minimalizują rozwarstwienie tkanki miękkiej.

• Minimalnie inwazyjne podejście

W połączeniu z przezskórnym umieszczaniem śruby w celu zmniejszenia ryzyka infekcji i zachowania dopływu krwi okostnej.

Wartość kliniczna utrwalania płyty

Przewaga biomechaniczna

Płytki blokujące zapewniają stabilność kątową, szczególnie korzystne dla pacjentów z osteoporotycznym.

Gwarancja odzyskiwania funkcjonalnego

Redukcja anatomiczna zachowuje mobilność stawów łokciowych w największym stopniu, zmniejszając powikłania, takie jak niejednorodność lub wstęg.

Dostosowany projekt

Płytki ukształtowane dla określonych typów pęknięć (np. Płyty podporowe grzbietu międzykonderowego) optymalizują transmisję siły i przyspieszają gojenie kości.

Anatomia dystalnej kości ramiennej

Dystalna kości ramienna jest podzielona na kolumnę przyśrodkową i kolumnę boczną.

Kolumna przyśrodkowa

Kolumna przyśrodkowa obejmuje przyśrodkową część metafizy kości ramiennej, środkowy epicondyle i przyśrodkową kłykcie, w tym kręgosłup kości ramiennej.

Kolumna boczna

Kolumna boczna zawiera boczną część metafizy kości ramiennej, boczny epicondyle i boczny kłykcie, w tym kapitula kości ramiennej.

Fossa koronoidów i fossa

Między dwiema kolumnami znajdują się przednia dolca koronoidowy i tylny fossa olecranon.

Anatomia dystalnej kości ramiennej

Dystalna kości ramienna jest podzielona na kolumnę przyśrodkową i kolumnę boczną.

Kolumna przyśrodkowa

Kolumna przyśrodkowa obejmuje przyśrodkową część metafizy kości ramiennej, środkowy epicondyle i przyśrodkową kłykcie, w tym kręgosłup kości ramiennej.

Kolumna boczna

Kolumna boczna zawiera boczną część metafizy kości ramiennej, boczny epicondyle i boczny kłykcie, w tym kapitula kości ramiennej.

Fossa koronoidów i fossa

Między dwiema kolumnami znajdują się przednia dolca koronoidowy i tylny fossa olecranon.