سیستم پیشرفت توبلی تیبیال (TTA)

سیستم پیشرفت غده تیبیال (TTA) سیستم: یک روش جراحی مدرن برای ترمیم رباط صلیبی سگ

مقدمه

رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از رایج ترین لیگامانهای آسیب دیده در اندام عقب سگ است که منجر به بی ثباتی مفاصل ، درد و در نهایت بیماری مفاصل دژنراتیو (DJD) می شود. مداخله جراحی اغلب برای بازگرداندن ثبات و جلوگیری از آسیب بیشتر به مفصل مورد نیاز است. یکی از جدیدترین تکنیک های جراحی برای ترمیم ACL سگ ، سیستم پیشرفت غده تیبیال (TTA) است که به دلیل اثربخشی آن در بهبود عملکرد مفصل ، کاهش درد و به حداقل رساندن عوارض بعد از عمل ، محبوبیت خود را به دست آورده است. در این مقاله ، ما عمیق تر به سیستم TTA ، اصول آن ، برنامه ها ، مزایا و محدودیت ها خواهیم پرداخت.

آناتومی و فیزیولوژی مفصل خفه کننده سگ

قبل از اینکه به سیستم TTA بپردازیم ، درک آناتومی و فیزیولوژی مفصل خفه کننده سگ بسیار مهم است. مفصل خفه کننده معادل مفصل زانو انسان است و از استخوان های استخوان ران ، استخوان درشت نی و پاتلا تشکیل شده است. ACL با جلوگیری از کشیدن استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران ، وظیفه تثبیت مفصل را بر عهده دارد. در سگ ها ، ACL در کپسول مفصل قرار دارد و از الیاف کلاژن تشکیل شده است که به استخوان های استخوان ران و استخوان درشت نی متصل است.

پاتوژنز پارگی ACL در سگ ها

پارگی ACL در سگ ها به دلایل مختلف از جمله ژنتیک ، سن ، چاقی ، فعالیت بدنی و تروما می تواند رخ دهد. هنگامی که پارگی ACL وجود دارد ، استخوان استخوان درشت نی به جلو می چرخد ​​و باعث ناپایدار شدن مفاصل می شود و منجر به درد ، التهاب و در نهایت DJD می شود. مدیریت محافظه کارانه ، مانند استراحت ، دارو و فیزیوتراپی ، می تواند به کاهش درد کمک کند ، اما این مسئله مشکل اساسی بی ثباتی مفصل را برطرف نمی کند. مداخله جراحی اغلب برای بازگرداندن ثبات و جلوگیری از آسیب بیشتر به مفصل مورد نیاز است.

اصول سیستم TTA

سیستم TTA یک روش جراحی مدرن برای ترمیم سگ ACL است که هدف آن بازگرداندن ثبات مشترک با تغییر زاویه فلات تیبیال است. فلات تیبیال سطح بالای استخوان استخوان درشت نی است که با استخوان استخوان ران برای تشکیل مفصل خفه کننده مفصل می شود. در سگهای مبتلا به پارگی ACL ، فلات تیبیال به سمت پایین می رود و باعث می شود استخوان استخوان درشت نی نسبت به استخوان استخوان ران به جلو بکشید. سیستم TTA شامل بریدن غده تیبیال ، برجستگی استخوانی واقع در زیر مفصل زانو و پیشبرد آن برای افزایش زاویه فلات تیبیال است. پیشرفت با استفاده از قفس و پیچ های تیتانیوم تثبیت می شود ، که باعث بهبودی استخوان و همجوشی می شود.

مزایای سیستم TTA

سیستم TTA چندین مزیت نسبت به تکنیک های سنتی ترمیم ACL ، مانند استئوتومی سطح فلات تیبیال (TPLO) و ترمیم خارج از کشور ارائه می دهد. اول ، سیستم TTA از نظر بیومکانیکی تر است ، زیرا زاویه فلات تیبیال را تغییر می دهد تا از فشار روانی به جلو جلوگیری کند ، که عامل اصلی پارگی ACL است. دوم ، سیستم TTA ACL بومی را حفظ می کند و خطر عوارض مانند عفونت ، نارسایی پیوند و نارسایی کاشت را کاهش می دهد. سوم ، سیستم TTA امکان تحمل وزن و توانبخشی زودرس بعد از عمل را فراهم می کند ، که عملکرد مفصل را بهبود می بخشد و زمان بهبودی را کاهش می دهد. چهارم ، سیستم TTA برای سگ ها از هر اندازه و نژادها مناسب است ، زیرا می تواند به نیازهای فردی سفارشی شود.

محدودیت های سیستم TTA

مانند هر تکنیک جراحی ، سیستم TTA محدودیت ها و عوارض بالقوه خود را دارد. شایع ترین عارضه نارسایی ایمپلنت است که می تواند به دلیل استرس مکانیکی ، عفونت یا بهبودی استخوان رخ دهد. نارسایی ایمپلنت می تواند منجر به ناپایداری مفاصل ، درد و نیاز به جراحی تجدید نظر شود.

سایر عوارض بالقوه سیستم TTA شامل شکستگی تاج تیبیال ، تاندونیت پاتلار و افیوژن مفصل است. علاوه بر این ، سیستم TTA یک تکنیک جراحی پیچیده است که نیاز به آموزش و تخصص تخصصی دارد ، که ممکن است در دسترس بودن آن در برخی از کلینیک های دامپزشکی محدود شود. علاوه بر این ، سیستم TTA نسبت به سایر تکنیک های تعمیر ACL گران تر است ، که ممکن است برای برخی از صاحبان حیوانات خانگی امکان پذیر نباشد.

نامزدهای سیستم TTA

سیستم TTA برای سگهای مبتلا به پارگی ACL و بی ثباتی مفصل و همچنین کسانی که دارای اشک منیسک همزمان یا DJD هستند مناسب است. کاندیدای ایده آل برای سیستم TTA سگ با وزن بدن بیشتر از 15 کیلوگرم است ، زیرا سگ های کوچکتر ممکن است جرم استخوان کافی برای پشتیبانی از قفس تیتانیوم نداشته باشند. علاوه بر این ، سیستم TTA برای سگهای دارای لوکس شدید پاتلار ، دژنراسیون شدید صلیب جمجمه (CCL) یا لوکس بودن پاتلار داخلی توصیه نمی شود.

ارزیابی و برنامه ریزی قبل از عمل

قبل از انجام سیستم TTA ، سگ باید تحت ارزیابی کامل قبل از عمل ، از جمله معاینه فیزیکی کامل ، تصویربرداری رادیوگرافی و آزمایش آزمایشگاهی قرار بگیرد. تصویربرداری رادیوگرافی باید هم شامل نمای مفصل و هم از نظر مفصل لگن باشد تا دیسپلازی یا آرتروز همزمان باسن را رد کند. علاوه بر این ، جراح باید عمل جراحی را با دقت برنامه ریزی کند ، از جمله اندازه و موقعیت قفس تیتانیوم ، میزان پیشرفت تیبری استخوان درشت و نوع بیهوشی و مدیریت درد.

تکنیک جراحی

سیستم TTA یک تکنیک جراحی از نظر فنی است که نیاز به آموزش و تخصص تخصصی دارد. عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و سگ در بازپرداخت پشتی قرار می گیرد. جراح بر روی توبروتیس تیبیال برش ایجاد می کند و تاندون پاتلار را از غده جدا می کند. سپس غده با استفاده از اره تخصصی برش داده می شود و قفس تیتانیوم روی برش قرار می گیرد. قفس با استفاده از پیچ ها ایمن می شود و تاندون پاتلار به غده مجدداً مجدداً مورد استفاده قرار می گیرد. سپس مفصل برای ثبات بررسی می شود و برش با استفاده از بخیه ها یا مگس ها بسته می شود.

مراقبت و توانبخشی بعد از عمل

بعد از عمل ، سگ روی داروهای درد و آنتی بیوتیک قرار می گیرد و مفصل برای تورم ، درد یا عفونت کنترل می شود. سگ مجاز است بلافاصله پس از عمل وزن خود را روی اندام آسیب دیده تحمل کند ، اما فعالیت محدود برای چند هفته اول توصیه می شود. سگ را باید روی یک بند نگه دارید و از پرش ، دویدن یا بالا رفتن از پله ها جلوگیری شود. فیزیوتراپی ، از جمله دامنه منفعل تمرینات حرکتی و ورزش کنترل شده ، باید طی چند روز پس از عمل برای بهبود عملکرد مفاصل و جلوگیری از آتروفی عضلانی آغاز شود. بازدیدهای پیگیری منظم با جراح برای نظارت بر روند بهبود و تشخیص عوارض احتمالی لازم است.

پایان

سیستم پیشرفت غده توبال (TTA) یک روش جراحی مدرن برای ترمیم سگ ACL است که هدف آن بازگرداندن ثبات مشترک با تغییر زاویه فلات تیبیال است. سیستم TTA مزایای مختلفی را نسبت به تکنیک های سنتی ترمیم ACL ، از جمله صدای بیومکانیکی ، حفظ ACL بومی و توانبخشی زودرس بعد از عمل ارائه می دهد. با این حال ، سیستم TTA محدودیت ها و عوارض بالقوه خود را دارد و به آموزش و تخصص تخصصی نیاز دارد. بنابراین ، تصمیم به تصویب سیستم TTA باید پس از یک ارزیابی دقیق و مشاوره قبل از عمل با یک جراح دامپزشکی واجد شرایط اتخاذ شود.