رفع کننده حلقه برای شکستگی تیبیال و استخوان ران

هدف اصلی تثبیت شکستگی تثبیت استخوان شکستگی ، امکان بهبود سریع استخوان آسیب دیده و بازگشت تحرک زودرس و عملکرد کامل اندام آسیب دیده است.

تثبیت خارجی روشی است که برای کمک به بهبود استخوانهای شکسته شده استفاده می شود. این نوع درمان ارتوپدی شامل امنیت شکستگی با دستگاه تخصصی به نام فیکسور است که برای بدن خارجی است. با استفاده از پیچ های مخصوص استخوان (معمولاً پین ها) که از پوست و عضله عبور می کنند ، فیکسور به استخوان آسیب دیده متصل می شود تا آن را در تراز مناسب در هنگام بهبودی حفظ کند.

فیکسور خارجی برای چه چیزی استفاده می شود؟

یک دستگاه تثبیت خارجی ممکن است برای تثبیت و تراز استخوان های شکستگی استفاده شود. این دستگاه را می توان در خارج تنظیم کرد تا اطمینان حاصل شود که استخوان ها در طی فرایند بهبودی در وضعیت مطلوب باقی می مانند. این دستگاه معمولاً در کودکان مورد استفاده قرار می گیرد و هنگامی که پوست بیش از شکستگی آسیب دیده است.

انواع فیکسچر خارجی چیست؟

سه نوع اصلی فیکسرهای خارجی وجود دارد: فیکسچر استاندارد Uniplanar ، فیکسچر حلقه و فیکسچر هیبریدی.

دستگاه های بی شماری که برای تثبیت داخلی استفاده می شوند تقریباً به چند دسته اصلی تقسیم می شوند: سیم ، پین و پیچ ، صفحات و ناخن ها یا میله های داخل بدن.

مگس ها و گیره ها نیز گاهی اوقات برای استئوتومی یا تثبیت شکستگی استفاده می شوند. پیوندهای استخوان اتوژن ، آلوگرافت ها و جایگزین های پیوند استخوان اغلب برای درمان نقص استخوان به دلایل مختلف استفاده می شوند. برای شکستگی های آلوده و همچنین برای درمان عفونت های استخوان ، از دانه های آنتی بیوتیکی غالباً استفاده می شود.

رفع کننده حلقه برای شکستگی تیبیال و استخوان ران: یک راهنمای جامع

مقدمه

شکستگی های استخوان درشت و استخوان ران انواع متداول صدمات است که اغلب به مداخله جراحی نیاز دارند. گزینه های درمانی سنتی برای این شکستگی ها شامل تثبیت داخلی با صفحات و پیچ ها ، تثبیت خارجی با پین و میله یا ترکیبی از هر دو است. با این حال ، این روش ها محدودیت هایی دارند ، مانند محدوده محدود حرکت ، خطر عفونت و میزان خرابی. در سالهای اخیر ، فیکسچرهای حلقه ای به عنوان یک روش جایگزین امیدوارکننده برای شکستگی های استخوان درشت و استخوان ران ظاهر شده اند. این مقاله با هدف ارائه راهنمای جامع در مورد فیکسچرهای حلقه ، نشانه های آنها ، تکنیک ها ، مزایا و خطرات احتمالی ارائه شده است.

رفع کننده حلقه چیست؟

یک فیکسور حلقه یک دستگاه تثبیت خارجی است که از حلقه های فلزی تشکیل شده توسط استروها و سیم ها تشکیل شده است. حلقه ها با سیم هایی که از پوست و عضلات عبور می کنند به استخوان وصل شده اند. سیم ها برای فشرده سازی قطعات استخوان و نگه داشتن آنها در موقعیت ، تنش دارند. از بندها برای تنظیم تراز و طول استخوان و همچنین برای ثبات و پشتیبانی استفاده می شود. فیکسچر معمولاً برای چند هفته یا ماه تا زمانی که استخوان بهبود یابد ، پوشیده می شود.

نشانه هایی برای فیکسچر حلقه

فیکسرهای حلقه برای طیف گسترده ای از شکستگی های استخوان درشت و استخوان ران ، از جمله:

• شکستگی های پیچیده یا کم نظیر که با تثبیت داخلی یا ریخته گری قابل درمان نیستند

• شکستگی هایی با ریزش استخوان یا غیر اتحادیه

• شکستگی های مرتبط با آسیب های بافت نرم یا سندرم محفظه

• شکستگی هایی با کیفیت پایین استخوان ، مانند پوکی استخوان یا پوکی استخوان ناقص

• شکستگی در بیماران کودکان با پتانسیل رشد

فیکسچرهای حلقه همچنین می توانند برای افزایش اندام ، اصلاح ناهنجاری و انتشار انقباض مشترک استفاده شوند.

تکنیک های رفع کننده حلقه

تکنیک فیکسچر حلقه شامل چندین مرحله است:

1. برنامه ریزی قبل از عمل: جراح برای ارزیابی الگوی شکستگی ، کیفیت استخوان و وضعیت بافت نرم از مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، سی تی اسکن یا MRI استفاده می کند. سپس جراح قاب فیکسچر ، قرار دادن سیم و پیکربندی بند را طراحی می کند.

2. بیهوشی: بسته به نوع و محل شکستگی ، به بیمار بیهوشی عمومی یا منطقه ای داده می شود.

3. درج پین: جراح با استفاده از یک مته برق یا راننده دستی ، پین ها را از طریق پوست و عضلات در قطعات استخوان قرار می دهد. پین ها باید در یک منطقه امن قرار بگیرند تا از آسیب دیدن اعصاب ، عروق یا مفاصل جلوگیری شود.

4. قرار دادن حلقه: جراح مطابق برنامه قبل از عمل ، حلقه ها را با سیم و گیره به پین ​​ها وصل می کند. حلقه ها باید به گونه ای قرار بگیرند که امکان فشرده سازی و تراز مناسب استخوان را فراهم کند.

5. پیوست Strut: جراح با استفاده از ابزارهای تخصصی ، خطوط را به حلقه ها وصل می کند و طول و جهت گیری آنها را تنظیم می کند. بندها باید به گونه ای قرار بگیرند که از تداخل در بافت های نرم و مفاصل جلوگیری شود.

6. مراقبت های بعد از عمل: بیمار به دلیل درد ، تورم ، عفونت و سازش عصبی عروقی کنترل می شود. همچنین به بیمار دستور داده می شود که چگونه می توان از سایت های پین ، نحوه انجام تمرینات دامنه حرکتی و نحوه تحمل وزن به تدریج تمیز و محافظت کرد.

مزایای فیکسچر حلقه

فیکسرهای حلقه نسبت به روشهای تثبیت سنتی چندین مزیت ارائه می دهند:

• پایداری و تراز پیشرفته: فیکسرهای حلقه ای ثبات چندپارچه و کنترل دقیق بر روی قطعات استخوان را فراهم می کنند ، که می تواند بهبود سریعتر و کامل تری را ارتقا بخشد.

• دامنه حرکتی بهبود یافته: فیکسچرهای حلقه امکان بسیج زودرس و تحمل وزن را فراهم می کنند ، که می تواند از سفتی مفصل و آتروفی عضلانی جلوگیری کند.

• کاهش خطر عفونت: فیکسرهای حلقه خطر ابتلا به عفونت عمیق را به حداقل می رسانند ، زیرا پین ها و سیم ها در معرض هوا قرار دارند و به راحتی قابل بازرسی و تمیز کردن هستند.

• حداقل آسیب بافت: فیکسچرهای حلقه نیازی به برش یا سلب بافتهای نرم ندارند که می تواند خون را حفظ کند و خطر عوارض زخم را کاهش دهد.

• قابل تنظیم و سازگار: فیکسچرهای حلقه ای را می توان متناسب با آناتومی و الگوی شکستگی بیمار تنظیم کرد و می تواند در طول دوره درمانی تنظیم شود تا تغییرات در تراز استخوان ، طول یا زاویه ای را در خود جای دهد.

خطرات احتمالی فیکسور حلقه

با وجود فواید ، فیکسچرهای حلقه نیز برخی از خطرات و عوارض احتمالی را دارند ، مانند:

• عفونت دستگاه پین: پین ها و سیم ها می توانند باکتری ها را به استخوان معرفی کنند و منجر به عفونت شوند. این خطر را می توان با مراقبت مناسب از پین ، آنتی بیوتیک ها و نظارت به حداقل رساند.

• پین شل یا شکستگی: پین ها و سیم ها به دلیل استرس ، خمش یا خوردگی می توانند سست یا شکسته شوند. این می تواند منجر به از بین رفتن پایداری و بهبودی استخوان شود. این خطر را می توان با استفاده از پین های با کیفیت بالا ، جلوگیری از تنش بیش از حد و پیگیری رادیوگرافی منظم به حداقل رساند.

• آسیب بافت نرم: سیم ها و حلقه ها می توانند به پوست ، ماهیچه ها ، تاندون ها یا اعصاب آسیب برساند یا آسیب برساند. این می تواند باعث درد ، تورم ، بی حسی یا ضعف شود. این خطر را می توان با قرار دادن دقیق سیم ، جلوگیری از محکم کردن و نظارت بر علائم عصبی یا آسیب کشتی به حداقل رساند.

• سفتی یا انقباض مشترک: استفاده طولانی مدت از فیکسچرهای حلقه می تواند منجر به سفتی یا انقباض مشترک بویژه در زانو یا مچ پا شود. این می تواند دامنه حرکت را محدود کرده و به توانبخشی اضافی نیاز داشته باشد.

• تأثیر روانشناختی: فیکسرهای حلقه می توانند دست و پا گیر ، ناراحت کننده و از نظر زیبایی شناسی باشند. آنها همچنین می توانند بر عزت نفس بیمار ، تصویر بدن و تعامل اجتماعی تأثیر بگذارند. با ارائه پشتیبانی و مشاوره روانشناختی کافی می توان خطر را به حداقل رساند.

پایان

فیکسچرهای حلقه به لطف همه کاره بودن ، ثبات و تحرک آنها به گزینه ای محبوب برای درمان شکستگی های استخوان درشت و استخوان ران تبدیل شده اند. با این حال ، آنها همچنین برای اطمینان از نتایج بهینه و به حداقل رساندن عوارض به برنامه ریزی ، تکنیک و مراقبت مناسب نیاز دارند. بیماران و جراحان باید از نشانه ها ، مزایا ، خطرات و گزینه های جایگزین حلقه های حلقه آگاه باشند و برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن با هم کار کنند.

متداول

1. چه مدت طول می کشد تا یک حلقه حلقه استفاده کنید؟

• استفاده از فیکسچر حلقه بسته به پیچیدگی شکستگی و تجربه جراح معمولاً 1-2 ساعت طول می کشد.

1. آیا فیکسور حلقه صدمه دیده است؟

• قرار دادن پین و سیم می تواند باعث ناراحتی یا درد شود ، اما بیهوشی و داروهای درد می توانند به کاهش آن کمک کنند.

1. آیا می توانم با یک فیکسور حلقه دوش بگیرم؟

• بله ، می توانید با یک فیکسن حلقه ای دوش بگیرید ، اما برای جلوگیری از آلودگی باید پین ها و سیم ها را با کیسه های پلاستیکی یا پانسمان های ضد آب بپوشانید.

1. چند بار باید سایت های پین را تمیز کنم؟

• شما باید روزانه سایت های پین را با صابون و آب تمیز کنید و پماد آنتی بیوتیک و سس استریل را بمالید.

1. آیا می توانم با یک فیکسور حلقه ورزش کنم؟

• این بستگی به نوع و شدت شکستگی و همچنین فعالیت های ورزشی دارد. قبل از از سرگیری هرگونه فعالیت شدید ، باید با جراح و فیزیوتراپی خود مشورت کنید.