6100-09
Czmeditech
Ιατρικός ανοξείδωτος χάλυβα
CE/ISO: 9001/ISO13485
FedEx. Dhl.tnt.ems.etc
Διαθεσιμότητα: | |
---|---|
Ποσότητα: | |
Περιγραφή προϊόντος
Ο βασικός στόχος της στερέωσης θραύσης είναι η σταθεροποίηση του σπασμένου οστού, η ταχεία επούλωση του τραυματισμένου οστού και η επιστροφή της πρώιμης κινητικότητας και η πλήρης λειτουργία του τραυματισμένου άκρου.
Η εξωτερική σταθεροποίηση είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για να βοηθήσει στη θεραπεία σοβαρά σπασμένων οστών. Αυτός ο τύπος ορθοπεδικής θεραπείας περιλαμβάνει την εξασφάλιση του κατάγματος με μια εξειδικευμένη συσκευή που ονομάζεται σταθεροποιητής, ο οποίος είναι εξωτερικός του σώματος. Χρησιμοποιώντας ειδικές οστικές βίδες (κοινώς ονομάζονται ακροδέκτες) που περνούν από το δέρμα και τον μυ.
Μια εξωτερική συσκευή στερέωσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διατηρηθεί σταθεροποιημένη και σε ευθυγράμμιση με θραυσμένα οστά και σε ευθυγράμμιση. Η συσκευή μπορεί να ρυθμιστεί εξωτερικά για να διασφαλιστεί ότι τα οστά παραμένουν σε μια βέλτιστη θέση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επούλωσης. Αυτή η συσκευή χρησιμοποιείται συνήθως στα παιδιά και όταν το δέρμα πάνω από το κάταγμα έχει υποστεί βλάβη.
Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι εξωτερικών σταθεροποιητών: πρότυπος μονοπάθεια fixator, fixator δακτυλίου και υβριδικός σταθεροποιητής.
Οι πολυάριθμες συσκευές που χρησιμοποιούνται για την εσωτερική σταθεροποίηση χωρίζονται σε μερικές μεγάλες κατηγορίες: καλώδια, καρφίτσες και βίδες, πλάκες και ενδομυελικά καρφιά ή ράβδους.
Οι συρραπτικοί και οι σφιγκτήρες χρησιμοποιούνται επίσης περιστασιακά για οστεοτομία ή σταθεροποίηση κατάγματος. Τα αυτογενή οστικά μοσχεύματα, τα αλλομοσχεύματα και τα υποκατάστατα οστού μοσχεύματος χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία των ελαττωμάτων των οστών διαφόρων αιτιών. Για τα μολυσμένα κατάγματα καθώς και για τη θεραπεία των οστικών λοιμώξεων χρησιμοποιούνται συχνά αντιβιοτικά σφαιρίδια.
Προσδιορισμός
Χαρακτηριστικά και οφέλη
Ιστολόγιο
Οι τραυματισμοί των αρθρώσεων του γόνατος μπορούν να προκαλέσουν πολύ πόνο και δυσφορία στους ασθενείς. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να απαιτούν χειρουργικές παρεμβάσεις για τη διόρθωση του προβλήματος. Οι ορθοπεδικοί χειρουργοί χρησιμοποιούν συχνά εξωτερικούς σταθεροποιητές για τη θεραπεία τραυματισμών αρθρώσεων στο γόνατο. Αυτές οι συσκευές χρησιμοποιούνται για τη σταθεροποίηση της άρθρωσης του γόνατος και τη διευκόλυνση της επούλωσης. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τις διάφορες πτυχές του εξωτερικού σταθεροποιητή της άρθρωσης του γόνατος.
Σε αυτή την ενότητα, θα εισαγάγουμε εν συντομία τον εξωτερικό σταθεροποιητή και το σκοπό του. Θα συζητήσουμε επίσης τα οφέλη από τη χρήση εξωτερικών σταθεροποιητών σε σύγκριση με άλλες μεθόδους θεραπείας.
Σε αυτή την ενότητα, θα συζητήσουμε την ανατομία της άρθρωσης του γόνατος. Θα διερευνήσουμε τα διάφορα συστατικά της άρθρωσης του γόνατος, συμπεριλαμβανομένων των οστών, των συνδέσμων, των τενόντων και του χόνδρου. Η κατανόηση της ανατομίας της άρθρωσης του γόνατος είναι ζωτικής σημασίας για τους ορθοπεδικούς χειρουργούς να εκτελούν επιτυχώς χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιώντας εξωτερικούς σταθεροποιητές.
Σε αυτή την ενότητα, θα συζητήσουμε τους διάφορους τύπους εξωτερικών σταθεροποιητών του γόνατος. Θα διερευνήσουμε τις διαφορές μεταξύ κυκλικών, υβριδικών και μονομερών σταθεροποιητών. Κάθε τύπος σταθεροποιητή έχει τα δικά του μοναδικά οφέλη και μειονεκτήματα και είναι σημαντικό για τους ορθοπεδικούς χειρουργούς να κατανοήσουν ποιος τύπος ταιριάζει καλύτερα για κάθε ασθενή.
Σε αυτή την ενότητα, θα συζητήσουμε τις διάφορες ενδείξεις για τη χρήση εξωτερικών σταθεροποιητών του γόνατος. Θα διερευνήσουμε τους τύπους τραυματισμών των αρθρώσεων γόνατος που μπορούν να αντιμετωπιστούν χρησιμοποιώντας εξωτερικούς σταθεροποιητές, όπως κατάγματα, διαχωρισμούς και τραυματισμούς συνδέσμων. Θα συζητήσουμε επίσης τα οφέλη από τη χρήση εξωτερικών σταθερών για τη θεραπεία αυτών των τραυματισμών σε σύγκριση με άλλες μεθόδους θεραπείας.
Σε αυτή την ενότητα, θα συζητήσουμε τη χειρουργική τεχνική για την εξωτερική σταθεροποίηση της άρθρωσης του γόνατος. Θα διερευνήσουμε τα βήματα που εμπλέκονται στη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένου του προεγχειρητικού σχεδιασμού, της τοποθέτησης των ασθενών και της χρήσης της φθοριοσκόπησης. Θα συζητήσουμε επίσης την μετεγχειρητική φροντίδα που απαιτείται για ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε εξωτερική στερέωση της άρθρωσης του γόνατος.
Σε αυτή την ενότητα, θα συζητήσουμε τις διαφορετικές επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν από την εξωτερική στερέωση της άρθρωσης του γόνατος. Θα διερευνήσουμε τις κοινές επιπλοκές, όπως οι λοιμώξεις από την ακίδα, η δυσκαμψία του γόνατος και οι νευροαγγειακοί τραυματισμοί. Θα συζητήσουμε επίσης πώς οι ορθοπεδικοί χειρουργοί μπορούν να αποτρέψουν αυτές τις επιπλοκές.
Σε αυτή την ενότητα, θα συζητήσουμε τη διαδικασία αποκατάστασης για ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε εξωτερική στερέωση της άρθρωσης του γόνατος. Θα διερευνήσουμε τα διάφορα στάδια αποκατάστασης, συμπεριλαμβανομένης της σειράς ασκήσεων κίνησης, των ασκήσεων ενίσχυσης και των ασκήσεων βάρους. Θα συζητήσουμε επίσης τη σημασία της φυσικοθεραπείας στη διαδικασία αποκατάστασης.
Σε αυτή την ενότητα, θα συζητήσουμε τις πρόσφατες εξελίξεις στην εξωτερική σταθεροποίηση του κοινού γόνατος. Θα διερευνήσουμε τη χρήση τεχνικών με υποβοηθούμενη από υπολογιστή, 3D εκτύπωσης και εμφυτεύματα ειδικών για τον ασθενή. Αυτές οι εξελίξεις έχουν φέρει επανάσταση στο πεδίο της ορθοπεδικής χειρουργικής επέμβασης και έχουν βελτιώσει τα αποτελέσματα των ασθενών.
Σε αυτό το άρθρο, διερευνήσαμε τις διάφορες πτυχές των εξωτερικών σταθεροποιητών του γόνατος. Συζητήσαμε την ανατομία της άρθρωσης του γόνατος, τους τύπους των εξωτερικών σταθερών αρθρώσεων του γόνατος, τις ενδείξεις για τη χρήση τους, τη χειρουργική τεχνική, τις επιπλοκές που μπορούν να προκύψουν, τη διαδικασία αποκατάστασης και τις πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα. Η κατανόηση αυτών των πτυχών είναι ζωτικής σημασίας για τους ορθοπεδικούς χειρουργούς για την επιτυχή θεραπεία τραυματισμών αρθρώσεων στο γόνατο χρησιμοποιώντας εξωτερικούς σταθεροποιητές.