Τα όργανα τραυμάτων είναι εξειδικευμένα χειρουργικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία των καταγμάτων των οστών, των διαχωρισμών και άλλων τραυματικών τραυματισμών. Αυτά τα όργανα έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν ακριβή έλεγχο και χειρισμό των οστών, των μαλακών ιστών και των εμφυτευμάτων κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.
Τα όργανα τραυμάτων είναι συνήθως κατασκευασμένα από υψηλής ποιότητας, ανθεκτικά υλικά όπως ανοξείδωτο χάλυβα ή τιτάνιο για να εξασφαλίσουν μέγιστη αντοχή και αντίσταση στη διάβρωση.
Παραδείγματα οργάνων τραυματισμών περιλαμβάνουν τρυπάνια οστών, αναστολείς, πριόνια, πένσες, λαβίδες, σφιγκτήρες οστών, λαβίδες συγκράτησης και μείωσης των οστών, πλάκες οστού και βίδες και εξωτερικούς σταθεροποιητές.
Αυτά τα όργανα χρησιμοποιούνται από ορθοπεδικούς χειρουργούς και ειδικούς τραυμάτων για να επαναπροσδιορίσουν τα σπασμένα οστά, να επισκευάσουν τα κατάγματα και να σταθεροποιήσουν τα τραυματισμένα άκρα.
Η σωστή χρήση των οργάνων τραυμάτων είναι κρίσιμη για την επίτευξη επιτυχημένων αποτελεσμάτων στη χειρουργική επέμβαση τραυμάτων, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο επιπλοκών και εξασφάλιση της βέλτιστης ανάκτησης των ασθενών.
Τα όργανα τραυμάτων είναι συνήθως κατασκευασμένα από ανοξείδωτο χάλυβα υψηλής ποιότητας ή κράματα τιτανίου για να εξασφαλίσουν την ανθεκτικότητα, την αντίσταση στη διάβρωση και τη βιοσυμβατότητα.
Αυτά τα υλικά προτιμώνται για τη δύναμή τους, το χαμηλό βάρος και τη συμβατότητα με το ανθρώπινο σώμα. Ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι μια δημοφιλής επιλογή λόγω της οικονομικής του οικονομικής και των καλών μηχανικών ιδιοτήτων, ενώ το τιτάνιο προτιμάται για την ανώτερη αναλογία αντοχής προς βάρος και τη βιοσυμβατότητα.
Ορισμένα όργανα τραύματος μπορεί επίσης να έχουν επεξεργασία επικάλυψης ή επιφάνειας για να ενισχύσουν την απόδοσή τους και να μειώσουν τη φθορά.
Οι πλάκες τιτανίου χρησιμοποιούνται συνήθως στη χειρουργική επέμβαση για διάφορους λόγους, όπως:
Βιοσυμβατότητα: Το τιτάνιο είναι ένα βιοσυμβατό υλικό, που σημαίνει ότι είναι απίθανο να προκαλέσει ανεπιθύμητη αντίδραση ή να απορριφθεί από το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος. Αυτό το καθιστά ιδανικό υλικό για ιατρικά εμφυτεύματα, συμπεριλαμβανομένων των πλακών οστών.
Δύναμη και ανθεκτικότητα: Το τιτάνιο είναι γνωστός για τη δύναμη και την ανθεκτικότητα του, καθιστώντας την αξιόπιστη επιλογή για ιατρικά εμφυτεύματα. Είναι επίσης ανθεκτικό στη διάβρωση, η οποία βοηθά στη διασφάλιση της μακροζωίας του εμφυτεύματος.
Χαμηλή πυκνότητα: Το τιτάνιο έχει χαμηλή πυκνότητα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ελαφρύ σε σύγκριση με άλλα μέταλλα με παρόμοια αντοχή. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του συνολικού βάρους του εμφυτεύματος, το οποίο μπορεί να είναι επωφελές σε ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις.
Ακτινοπροστασία: Το τιτάνιο είναι ακτινοπάθεια, που σημαίνει ότι μπορεί να δει κανείς σε ακτίνες Χ και άλλες δοκιμές ιατρικής απεικόνισης. Αυτό επιτρέπει στους γιατρούς να παρακολουθούν τη διαδικασία επούλωσης και να διασφαλίζουν ότι το εμφύτευμα είναι σωστά τοποθετημένο.
Οι μη κλειδωμένες πλάκες χρησιμοποιούνται τυπικά σε περιπτώσεις όπου δεν είναι απαραίτητη η άκαμπτη ακινητοποίηση του κάταγμα των οστών και ο στόχος είναι η παροχή σταθερότητας στο οστό εμποδίζοντας τη μετατόπιση των θραυσμάτων των οστών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επούλωσης.
Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις όπου υπάρχει σημαντική οστική απώλεια ή θρυμματισμό (κατακερματισμός) του οστού, καθώς οι μη κλειδωμένες πλάκες μπορούν να βοηθήσουν στη συγκράτηση των θραυσμάτων μαζί ενώ το οστό θεραπεύει.
Οι μη κλειδωμένες πλάκες χρησιμοποιούνται συνήθως σε ορθοπεδικές χειρουργικές επεμβάσεις, όπως η σταθεροποίηση κατάγματος, η ανασυγκρότηση των οστών και η ανασυγκρότηση των αρθρώσεων.
Μια οστική πλάκα είναι μια ιατρική συσκευή που χρησιμοποιείται στην ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση για να διορθώσει τα σπασμένα οστά. Λειτουργεί παρέχοντας σταθερή υποστήριξη και σταθεροποίηση θραυσμάτων οστών, επιτρέποντάς τους να θεραπεύσουν σωστά.
Η πλάκα οστού συνδέεται στην επιφάνεια του οστού χρησιμοποιώντας βίδες ή άλλες συσκευές στερέωσης, οι οποίες συγκρατούν τα θραύσματα των οστών στη θέση τους. Η πλάκα λειτουργεί ως σταθεροποιητική δομή, αποτρέποντας την περαιτέρω κίνηση των θραυσμάτων των οστών και επιτρέποντας στο οστό να θεραπευτεί χωρίς περαιτέρω ζημιές.
Η οστική πλάκα λειτουργεί μεταφέροντας το στρες και το φορτίο βάρους από το οστό στην πλάκα και στη συνέχεια στους περιβάλλοντος ιστούς. Αυτό βοηθά στην πρόληψη του οστού να κάμπτεται ή να σπάσει κάτω από το άγχος, το οποίο μπορεί να επιβραδύνει ή ακόμα και να αποτρέψει την κατάλληλη επούλωση των οστών. Μόλις το οστό έχει θεραπευτεί, η πλάκα και οι βίδες μπορούν να αφαιρεθούν εάν είναι απαραίτητο.