لنگر بخیه غیر قابل جذب

بخیه لنگر چیست؟

لنگرهای بخیه به طور گسترده ای برای اتصال بافت نرم (به عنوان مثال ، تاندون ها ، رباط ها و منیسک) به استخوان مورد استفاده قرار می گیرند و در داروهای ورزشی و در حین جراحی آرتروسکوپی به دستگاه های اساسی تبدیل شده اند. به عنوان استفاده از لنگرهای بخیه افزایش یافته است ، مزایا و چالش های مختلف مواد خاص گزارش شده است. در نتیجه ، لنگرهای بخیه به طور مداوم در حال تغییر هستند تا ایمن تر و کارآمدتر شوند. در این محیط در حال تغییر ، از نظر بالینی برای جراح ضروری است که ویژگی های کلیدی لنگرهای موجود را به اندازه کافی درک کند.

استفاده از لنگرگاه بخیه جراحی ارتوپدی را متحول کرده است زیرا این امکان را برای اصلاح ساده و کارآمد بافت نرم (به عنوان مثال ، تاندون ها و رباط ها) به استخوان در عمل جراحی باز و آرتروسکوپی در اطراف شانه ، آرنج ، مچ دست و مفاصل اندام تحتانی فراهم می کند. بخیه ها ، و اصلی برای ترمیم آرتروسکوپی با استفاده از لنگرهای بخیه.

عملکرد اصلی لنگر بخیه قرار دادن بافت در محل مناسب و حفظ موقعیت خود بدون شل شدن یا تنش بیش از حد تا زمان بهبودی فیزیولوژیکی است. یک ایده آل لنگر بخیه به راحتی قابل کنترل است ، استحکام کشش کافی را حفظ می کند ، از سایش بخیه جلوگیری می کند و بدون ایجاد هرگونه واکنشی قابل جذب است زیرا مواد حل می شوند.) انواع مختلف لنگرها توسعه یافته اند ، و طرح های لنگرها طی یک دهه اخیر تکامل یافته اند تا به حداکثر رساندن اثربخشی خود در ایجاد یک تعمیر تاندون به بلوز محکم بمانند.

لنگر بخیه فلزی

اولین طرح های لنگر بخیه غیر قابل جذب و فلزی بود. یک فلز خاص را می توان همراه با سایر فلزات برای تشکیل آلیاژ یا به تنهایی استفاده کرد. دو لنگر فلزی متداول تیتانیوم و فولاد ضد زنگ است. تیتانیوم به طور گسترده ای برای کاربردهای ارتوپدی مورد استفاده قرار می گیرد و به خودی خود یک ماده قوی و سبک است ، اما می تواند با آهن یا آلومینیوم نیز ترکیب شود (شکل 1) .5) فولاد ضد زنگ آلیاژ کربن ، کروم و آهن است. در برابر خوردگی نسبت به فولاد معمولی و قوی تر از آهن خالص مقاوم تر است. 5) لنگرهای استیل ضد زنگ توسط غشای فیبری سرشار از سلولهای التهابی محصور می شوند ، در حالی که تیتانیوم یک لایه سطحی از کلسیم و فسفات را تشکیل می دهد ، که مستقیماً به استخوان پیوند می دهد بدون شواهد این لایه فیبری و با پاسخ التهابی حداقل. یک لایه اکسید به طور خودبخود شکل می گیرد و کلسیم و فسفات روی این لایه رسوب می کند. سپس ، استئوبلاست ها به سطح وصل می شوند و به طور فعال ماتریس استئوئید را ترشح می کنند

لنگر بخیه غیر قابل جذب: یک راهنمای جامع

لنگرهای بخیه ابزارهای اساسی است که در روشهای مختلف ارتوپدی و جراحی مورد استفاده قرار می گیرند. لنگرهای بخیه غیر قابل جذب ، به ویژه ، به دلیل دوام و ماندگاری آنها مورد توجه قابل توجهی قرار گرفته اند. در این مقاله ، ما در مورد لنگرهای بخیه غیر قابل جذب ، کاربردهای آنها و مزایایی که در روشهای جراحی ارائه می دهند ، بحث خواهیم کرد.

لنگرهای بخیه غیر قابل جذب چیست؟

لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب دستگاه های پزشکی هستند که برای لنگر انداختن بخیه ها در استخوان ها یا بافت های نرم طراحی شده اند. آنها به طور معمول از موادی مانند تیتانیوم ، فولاد ضد زنگ یا سایر فلزات سازگار با زیست سازگار ساخته می شوند که استحکام و دوام را فراهم می کنند. لنگرهای بخیه غیر قابل جذب برای حل شدن با گذشت زمان طراحی نشده اند و آنها به طور نامحدود در بدن باقی می مانند.

انواع لنگرهای بخیه غیر قابل جذب

دو نوع اصلی وجود دارد لنگرهای بخیه غیر قابل جذب : تداخل و قشر مغز.

لنگرهای بخیه تداخل

لنگرهای بخیه تداخل برای فشرده سازی استخوان در اطراف بخیه طراحی شده اند. این نوع لنگرها به طور معمول در مناطقی استفاده می شود که کمبود توده استخوان یا کیفیت وجود دارد ، مانند گلنوئید لابروم ، که حلقه ای از غضروف در اطراف سوکت شانه است. لنگرگاه های بخیه تداخل ، قدرت و ثبات کشش عالی را فراهم می کنند ، که باعث می شود آنها برای مناطق با استرس بالا ایده آل شوند.

لنگرهای بخیه قشر مغز

لنگرهای بخیه قشر مغز به گونه ای طراحی شده اند که در استخوان قشر مغز متراکم مورد استفاده قرار می گیرند. این لنگرها به طور معمول در مناطقی استفاده می شوند که غلظت زیادی از توده استخوانی وجود دارد ، مانند غده بیشتر humerus. لنگرهای بخیه قشر برای مناطقی که فضای محدودی وجود دارد و به استحکام بالایی کشیده می شوند ایده آل هستند.

کاربردهای لنگرهای بخیه غیر قابل جذب

لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب در مراحل مختلف جراحی از جمله:

تعمیر کاف روتاتور

لنگرهای بخیه غیر قابل جذب معمولاً در جراحی های تعمیر روتاتور کاف استفاده می شود. صدمات کاف روتاتور در ورزشکاران و افرادی که حرکات سربار تکراری را انجام می دهند ، روتین است. لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب یک نقطه لنگر بادوام و قابل اعتماد برای بخیه های مورد استفاده برای ترمیم کاف روتاتور فراهم می کنند.

تعمیر

لابروم حلقه ای از غضروف است که لبه سوکت شانه را خط می کند. اشکهای لابرال یک آسیب شایع است که می تواند با استفاده از آن ترمیم شود لنگرهای بخیه غیر قابل جذب . این لنگرها یک نقطه لنگر عالی برای بخیه هایی که برای ترمیم لابروم استفاده می شود ، ارائه می دهد و نتیجه موفقیت آمیز و ماندگار را تضمین می کند.

تعمیر رباط

لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب در جراحی های مختلف ترمیم رباط از جمله تعمیر مچ پا و زانو استفاده می شود. این لنگرها یک نقطه لنگر عالی برای بخیه هایی که برای ترمیم رباط های پاره شده یا آسیب دیده استفاده می شود ، فراهم می کند و از ثبات و عملکرد مفصل اطمینان می یابد.

مزایای لنگرهای بخیه غیر قابل جذب

لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب چندین مزیت نسبت به لنگرهای بخیه قابل جذب ، از جمله:

دوام

لنگرهای بخیه غیر قابل جذب به گونه ای طراحی شده اند که وسایل دائمی در بدن باشد و یک نقطه لنگر طولانی و با دوام برای بخیه ها فراهم می کند.

قدرت

لنگرگاههای بخیه غیر قابل جذب ، قدرت کشش بسیار خوبی را ارائه می دهند و اطمینان حاصل می کنند که بخیه ها به طور ایمن در محل خود لنگر می زنند.

التهاب

برخلاف لنگرهای بخیه قابل جذب ، لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب به مرور زمان حل نمی شوند و خطر التهاب و عفونت را کاهش می دهند.

پایان

لنگرهای بخیه غیر قابل جذب ابزارهای اساسی است که در روشهای مختلف ارتوپدی و جراحی مورد استفاده قرار می گیرند. آنها چندین مزیت نسبت به لنگرهای بخیه قابل جذب ، از جمله دوام ، قدرت و کاهش التهاب ارائه می دهند. با کاربردهای آنها در تعمیر کاف روتاتور ، تعمیر لابرال و تعمیر رباط ، لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب یک مؤلفه اساسی روشهای جراحی مدرن است. درک انواع مختلف لنگرهای بخیه غیر قابل جذب و کاربردهای آنها می تواند به جراحان و متخصصان پزشکی کمک کند تا مراقبت بهینه بیمار را ارائه دهند و نتایج جراحی را بهبود بخشند.

متداول

1. مواد مورد استفاده برای تهیه چیست؟ لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب?

لنگرهای بخیه غیر قابل جذب معمولاً از موادی مانند تیتانیوم ، استیل ضد زنگ یا سایر فلزات سازگار با زیست سازگار ساخته شده اند که قدرت و دوام را فراهم می کنند.

2. لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب ، وسایل دائمی در بدن؟

بله ، لنگرگاههای بخیه غیر قابل جذب به گونه ای طراحی شده اند که وسایل دائمی در بدن باشد و یک نقطه لنگر طولانی و با دوام برای بخیه ها را فراهم می کند.

3. مزایای آن چیست؟ لنگرهای بخیه غیر قابل جذب بیش از لنگرهای بخیه قابل جذب؟

لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب مزایای بسیاری از لنگرهای بخیه قابل جذب ، از جمله دوام ، قدرت و کاهش التهاب را ارائه می دهند.

4. در کدام روشهای جراحی لنگرهای بخیه غیر قابل جذب معمولاً استفاده می شوند؟

لنگرگاه های بخیه غیر قابل جذب معمولاً در ترمیم کاف روتاتور ، ترمیم لابرال و جراحی های تعمیر رباط استفاده می شود.

5. لنگرگاه های اختلال و بخیه قشر مغز چیست؟

لنگرهای بخیه تداخل ، استخوان را در اطراف بخیه فشرده می کنند و به طور معمول در مناطقی که کمبود جرم یا کیفیت استخوان وجود دارد استفاده می شود ، در حالی که لنگرگاه های بخیه قشر به گونه ای طراحی شده اند که در استخوان قشر مغز متراکم مورد استفاده قرار می گیرند و برای مناطقی که فضای محدودی وجود دارد ایده آل است.