دکمه تثبیت

دکمه بدون گره یک ایمپلنت یک اندازه برای بازسازی ACL است که برای استفاده در پورتال پیش بینی شده و ترانسستیبیال طراحی شده است. حتی پس از اتمام تثبیت تیبیا ، ممکن است تنش را از طرف استخوان ران اعمال کنید. دستگاه فیبر UHMWPE قابل تنظیم و بدون گره یک کاربرد آسان را فراهم می کند ، زیرا می توانید لنگه های حلقه را تغییر دهید.

مشخصات

دکمه تثبیت: آنچه در آن است و چگونه در جراحی کار می کند

دکمه های تثبیت به دلیل سهولت در استفاده و قابلیت اطمینان ، در روشهای جراحی به طور فزاینده ای محبوب شده اند. این دکمه ها به طور معمول از پلاستیک یا فلز ساخته شده اند و برای نگه داشتن بافت یا اندام در هنگام عمل استفاده می شوند. در این مقاله ، ما در مورد استفاده از دکمه های تثبیت در جراحی ، نحوه کار آنها و مزایای آنها بحث خواهیم کرد.

دکمه تثبیت چیست؟

دکمه تثبیت یک دستگاه کوچک است که در جراحی برای نگه داشتن بافت یا اندام در محل مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده به طور معمول از پلاستیک یا فلز ساخته شده است و بسته به استفاده در نظر گرفته شده ، در اندازه ها و اشکال مختلف ارائه می شود. این دکمه به یک بخیه یا سیم وصل شده است که سپس برای نگه داشتن بافت یا اندام در محل استفاده می شود.

دکمه تثبیت چگونه کار می کند؟

هنگامی که یک جراح در طی یک عمل نیاز به نگه داشتن بافت یا اندام در محل دارد ، ابتدا دکمه را درون بافت قرار می دهد. سپس دکمه به یک بخیه یا سیم وصل می شود که برای نگه داشتن بافت در جای خود محکم کشیده شده است. دکمه به عنوان لنگر عمل می کند و از حرکت بافت در طی عمل جلوگیری می کند.

مزایای دکمه های تثبیت

دکمه های تثبیت کننده مزایای مختلفی را نسبت به روشهای سنتی تثبیت بافت ارائه می دهند. یکی از اصلی ترین مزایا سهولت استفاده آنها است. دکمه های تثبیت را می توان به سرعت در بافت وارد کرد و به هیچ ابزار یا تکنیک خاصی احتیاج ندارد. علاوه بر این ، آنها بسیار قابل اعتماد هستند و می توانند بافت ها را در طول کل عمل جراحی نگه دارند.

یکی دیگر از مزایای دکمه های تثبیت این است که می توان آنها را در روشهای مختلف استفاده کرد. آنها معمولاً در جراحی های ارتوپدی مانند رفع شکستگی یا اتصال تاندون ها و همچنین در روشهای مربوط به بافت نرم مانند ترمیم فتق یا بازسازی پستان مورد استفاده قرار می گیرند.

انواع دکمه های تثبیت

انواع مختلفی از دکمه های تثبیت در دسترس است که هر یک برای استفاده های خاص طراحی شده اند. متداول ترین انواع دکمه های تثبیت شامل موارد زیر است:

• پیچ های تداخل

• لنگرهای دکمه

• لنگرگاه

• endobuttons

• پیچ های کنسرو شده

پیچ های تداخل معمولاً در جراحی های ارتوپدی برای نگه داشتن پیوند استخوان در محل مورد استفاده قرار می گیرند. از لنگرهای دکمه ای برای تثبیت بافت ها ، مانند جراحی بازسازی ACL استفاده می شود. از لنگرهای TACK در روشهای بافت نرم مانند ترمیم فتق استفاده می شود. از Endobuttons برای اتصال تاندون ها یا رباط ها به استخوان استفاده می شود و از پیچ های Cannulated برای تثبیت قطعات استخوان استفاده می شود.

خطرات و عوارض

مانند هر عمل جراحی ، استفاده از دکمه های تثبیت با خطرات و عوارض احتمالی همراه است. برخی از رایج ترین خطرات مرتبط با دکمه های تثبیت شامل عفونت ، خونریزی و آسیب به بافت های اطراف یا اندام ها است. با این حال ، این خطرات نسبتاً نادر است و دکمه های تثبیت به طور کلی ایمن و مؤثر تلقی می شوند.

پایان

دکمه های تثبیت به دلیل سهولت در استفاده و قابلیت اطمینان ، به ابزاری محبوب در روشهای جراحی تبدیل شده اند. آنها مزایای مختلفی را نسبت به روشهای سنتی تثبیت بافت ارائه می دهند و می توانند در روشهای مختلفی مورد استفاده قرار گیرند. در حالی که خطرات مرتبط با استفاده از آنها وجود دارد ، دکمه های تثبیت به طور کلی در هنگام استفاده صحیح ایمن و مؤثر تلقی می شوند.

متداول

1. آیا دکمه های تثبیت قابل استفاده مجدد هستند؟ نه ، دکمه های تثبیت قابل استفاده مجدد نیستند. آنها دستگاه های یکبار مصرف هستند که پس از هر بار استفاده از آنها دور می شوند.

2. چه مدت طول می کشد تا یک دکمه تثبیت را وارد کنید؟ مدت زمان لازم برای وارد کردن یک دکمه تثبیت بسته به روش و تجربه جراح متفاوت است. با این حال ، به طور معمول فقط چند دقیقه طول می کشد.

3. آیا دکمه های تثبیت دردناک هستند؟ استفاده از دکمه های تثبیت نباید در حین یا بعد از عمل درد ایجاد کند. با این حال ، بیماران ممکن است در منطقه ای که دکمه در آن وارد شده است ، ناراحتی یا درد را تجربه کنند.