Proksimal femurun periprostetik kırıkları kalça artroplastisinde ciddi bir sorundur. Bildirilen insidans, ilk implantasyondan 20 yıl sonra% 3.5'tir ve eklem replasmanlarının insidansı ile artar. İntraoperatif kırıklar genellikle öngörülmemiş saplarla ilişkilidir. Daha yaygın olarak, FRA

Proksimal humerus kırıkları, travma ortopedideki en yaygın kırıklardan biridir ve proksimal humerus kırıklarının çoğu, yaşlılarda düşük enerjili osteoporotik kırıklardır. Proksimal humerus kırıklarının çoğunluğu muhafazakar olarak tedavi edilebilir,% 10-15'si hala gerektirebilir, hala% 10-15'si gerektirebilir.

Posterior omuz instabilitesi genellikle egzersiz veya diğer aktiviteler sırasında travmatik posterior dislokasyon veya tekrarlayan minimal invaziv yaralanmalardan kaynaklanır ve yıllık 100000 kişi başına yıllık 4.64 vaka ile insidans oranı. Posterior omuz tedavisi için çeşitli cerrahi teknikler

Metakarpofalangeal kırığı, el travması olan hastaların yaklaşık 1/4'ünü oluşturan el travmasında yaygın bir kırıktır. Elin hassas ve karmaşık yapısı ve ince motor fonksiyonu nedeniyle, el kırıklarının yönetimi, diğer uzun tübüler kırıkların tedavisinden çok daha önemli ve teknik olarak karmaşıktır.

Humeral kök kırıkları (HSF) nispeten yaygındır, tüm kırıkların yaklaşık% 1 ila% 5'ini oluşturur. Yıllık insidans 100.000 kişi başına 13 ila 20'dir ve yaşla birlikte arttığı bulunmuştur.

Patellofemoral dengesizlik (PFI), çocuk diz eklem yaralanmalarında yaygındır. PFI, femoral troklear olukta patellar dinamik ilişkinin dengesizliğinden kaynaklanır. Patella'nın dış çıkıntısı, medial stabilizatörün yaralanmasından kaynaklanan PFI'nın uç noktasıdır, bu da patella lateral femoral kondiline çarpmasına neden olur.

Kırıklara genellikle vücudun diğer kısımlarında yaralanmalar eşlik eder. Tüm tedavi sürecinde, hastalar bir bütün olarak tedavi edilmelidir.

Unicompartment diz artroplastisi (UKA), tek bileşenli osteoartrit tedavisi için toplam diz artroplastisine (TKA) cerrahi bir alternatiftir. Bununla birlikte, UKA'nın başarısızlık oranı hakkındaki veriler,%74'lük bir sağkalım oranı göstermektedir, bu da TKA'dan (%92) önemli ölçüde daha düşüktür. Hastaların kendi faktörleri daha genç hastalar ve daha yüksek vücut kitle indeksi (BMI) gibi başarısızlık riskini artırsa da, UKA başarısızlığı riskini artırabilse de, cerrahi teknik hatalar erken başarısızlık için önemli risk faktörleri olarak kabul edilmiştir. UKA'da, optimal protez hizalama ve çıkıntılı (çıkıntı) elde etmek zordur. Tibial protez, yumuşak doku tahrişini en aza indirecek şekilde boyutlandırılmalı ve implante edilmelidir ve 3 mm'den fazla medial tibial çıkıntının azalmış Oxford diz skoru (OKS) ve artan ağrı için önemli bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmanın temel amacı UKA'nın genel klinik ve görüntüleme sonuçlarını değerlendirmektir.

Femoral boyun kırığı, klinik uygulamada en sık karşılaşılan ortopedik yaralanmalardan biridir ve yaşlı hastaların çoğunluğu kalça kırıklarının% 50'sinden fazlasını oluşturur. İstatistiklere göre, femoral boyun kırıklarının insidansı son yıllarda kademeli olarak arttı.

Kapalı indirgeme, kan akışı kaybı olmayan ekstremitelerin stabil kırıkları için kullanılabilen minimal invaziv tekniktir, enfeksiyon riski, hızlı fonksiyonel iyileşme, önemli ölçüde azaltılmış tıbbi maliyetler ve femoral boyun kırıntıları, femoral kök kesikler, femoral kök kesikler gibi çeşitli kararsız kırıkların intramedüller pin fiksasyon tedavisi için kullanılabilir, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, femoral saplar, vb. Kesik azalma ile kan akışının yok edilmesi.